Geachte Redaksie,
Hebben jim dat nou ok wel es doar bij Krödde, zo ien de meitied, dat jim zo'n roar gevuul ien t lief kriegen? Dat jim eingelk t allerliefste t huus uut daansen willen, zo mor de wiede wereld ien? Woar as de eerste speenkruudbloemkes bloeien ien de onderwaal, woar t jongvee deur t grune graslaand dobbert met de steerten ien de lucht en woar boven ien de popelierenboom de oksters schattern bij heur ruge sprikkenust?
Hebben jim dat ok wel es? Dat jim alle minsken host wel om de haals vliegen willen, as de lije zudewiend de knoppen weer dijen dut, as alles weer nij wordt overaal om je toe? Hebben jim dat ok wel es? Jehannes zol wel zeggen:
“As t zunje schient bij veurjoarsdag
Rakt ieder vrouwenhaart van slag.”
Nou ja, ik wil t wel woord hebben, hur! Zo ien de meitied is t krekt of ik een hiel aander minsk wor! Mor hoe die Elske van Willem de Wit nou dinken kin dat ik indertied die ingenieur uut Hoevelaken ien Jehannes zien stoel zitten loaten heb omdat ik… Nou, dat liekt toch naarms of woar op! Allemoal proatjes toch? Nou ja, wat kin mij t ok schelen!
Die Elske mos aans mor es wat meer op heur zölf passen en wat minder teuten over anere minsken! Vleden zummer worden der ja lang niet zukse mooie proatjes verteld over heur en die lapkeskoopman uut Nou ja, vroag Gerhardus doar mor noa as jim der meer van wieten willen. Doar wil ik gien zegger van weden.
En dat ik n klein beetje hikhakkerij had heb met Janny Buust? Dat is al laank weer goed, hur! Dat kwam zo:
Op de kaarstoavend van de Vrouwenvereniging kwam ik hiel toevalleg krekt noast heur te zitten. Eerst proatte ik mor wat met Dientje Slop, die an aander kaant van mij zat.
"Wilst mij de melk wel even anlangen?" vroeg die, toen wij allemoal n kopke kovvie veur ons stoan hadden, t Melkkaanje ston hielndaal an aanderkaant van Janny Buust, dat ik mos ja wel vroagen: "Janny, wolt mij de melk wel even doen?"
"Zeker wel," zee ze en ze zette t kaanje veur mij hin, "ok nog suker?"
"Hiel geern," zee ik. Och, t was toch wel n oareg wicht, die Janny, docht ik. En deur aal die keerskes die op toavel stonden, en deur aal dat dinnegruun en die hulsttakjes met mooie baltjes, en deur aal die slingers die an de gedienen van t zoaltje hongen kwam ik hielemoal ien n stimming van 'Vrede op Aarde'. Ik mos t mor weer goed moaken, docht ik. Jehannes zol wel zeid hebben:
“Een zitploats ien de hemel huurt
Wel Maanje Minste weden duurt!”
Loat mij dan mor Maanje Minste weden, docht ik. En ik zee: "Janny, zolstoe aner week wel weer bij mij kommen willen om mien tonen te knippen?"
"Joen tonen niet," zee ze, "mor de noagels van joen tonen aal!"
Nou, en zo kwam alles weer goed gelukkeg! Zo zunder Janny, dat was ok gien doen geliek ja! Een poar moal heb ik noar stad toe west, mor dat mins doar mos n rieksdoalder meer hebben as Janny. En doar kwamen dan de buskosten nog overhin! Dat, nou hebben wij der alle twee veurdeel bij: Janny, omdat ze weer n vaste klant meer het, en ik, omdat t mij alle moand hiel wat cinten minder kost!
Wieten jim wel, doar bij Krödde, dat Siemen Reker, doar ik eerder altied zo geern noar luustern mog op Radio Noord, dat die lesdoags dokter worden is? Ik wis hielndaal niet dat er studint was! Mor nou kin t ja best weden dat er mij es onderzocht het doe ik n poar joar leden met galstenen ien t ziekenhuus laag! Ik hoop mor niet dat er gaauwachteg hier of doar n praktiek overnimt, want as dokter zei er ja wel niet veul tied overholden veur zien dialektjederij!
Mor ik moet neudeg opholden te schrieven, want zo hiel veul plak hebben jim ja niet ien joen kleine bladje! Al stoan doar dan ok zo nou en dan wel stukjes en verskes ien, die noar mien zin beter binnen as die der wel es ien veul grotere Literaire bloaden stoan!
Eerst mor weer hiel hartelke groeten van
P.S.
Hebben jim nog gien Antwoordnummer? Nou ja, dan zal ik die viefenzeuventeg cinten veur de postzegel mor betoalen van de rieksdoalder die ik overhol nou Janny Buust weer elke moand de noagels van mien tonen knipt.
(Brief 8. Krödde 33, blz. 39. Maart 1990.