16-12-1988

Geachte Redaksie,

Ien t leste nummer van joen lutje bladje Krödde zaag ik dat Fokke van t Foan nog veul meer schreven het as ik ooit wieten haar. En, hiel toevalleg, kreeg ik lesdoags nóg weer n verske van hem ien handen. Dat stuur ik jim nou mor toe. t Kin ja weden dat jim nog es wat plak over hebben!

t Is wel wat n bedroefd verske noar mien zin. Da's nou aal de tweede die ien korten ien Veenhuzen terechte kommen is!

Nou ja, jim bekieken t mor doar ien Stad. Zol Ebbert doar niet n mooi wieske op moaken kinnen? Dan hadden ze ien t Westerketier ok es n moal wat om te zingen met n kanner

Zo, t bladje is al hoast weer vol. Allemoal nog n hiel gelukkeg Nijjoar,

van joen liefhebbende

(Brief 6. Krödde 29, blz. 20. Maart 1989.)

BOERAKKER

Doar was es n Grunneger dichter

Die gek was op Heineken bier

Ok keek er hiel groag noar de wichter

De wichter van t Westerketier.

Veur één van heur het er es schreven

Een verske, dat kon er hiel schier,

Dat wol er toen zölf an heur geven

Heur geven ien t Westerketier.

Zien brommerke het er toen nommen

Dat dinkje dat liep as n lier

Hij is an Boerakker toe kommen,

Boerakker ien t Westerketier.

De plietsie kreeg hem doar te groazen

En wat er ok zee, t hielp gien spier,

Hij mos ien heur piepke toen bloazen

Ja, bloazen ien t Westerketier.

Hij zit nou al laank ien Veenhuzen,

Ik dink wel zo'n week of drie, vier,

Doar foetert er nou op de Muzen

En de wichter uut t Westerketier.

Want, lijt er ok urenlaank wakker,

Zij gijt elke naacht an de swier

Met n anere jong uut Boerakker

Boerakker ien t Westerketier.

Dat, bin joe nou zölf ok zo'n dichter

Die verskes schrift veur zien plezier,

Bemoei joe dan nooit met de wichter

En woar joe veur t Westerketier. (bis)