Beste Redaksie,

"Joe vienden t denk wel mooi, niet, dat er de leste tied zoveul Westerketiers ien dat kraantje van Krödde te lezen stijt?" zee Jannie Buust. Ze haar de noagel van mien rechter grote toon onder handen.

"Joa wis wel," zee ik. "Dat vien ik mooi. Mor wat die nije, die meneer Gerhardus Grimme, der in schrift, dat stijt mij minder an!"

"Hoe dat zo?" vroeg Jannie.

"Noh!" zee ik. "Ik ken dat hiele maantje niet. Mor hierzo zijd en zwegen, het liekt mij een grote wiesneus toe! ‘t Is de allereerste moal dat er een stukje ien Krödde schrift, en votdoadelk begunt er op mij of te doen of t niks is! Dat begunt mor met anmaarkens over wat ik boven mien brieven zet! Ik zei toch zölf wieten, wat of ik er boven schrief?

Kiek, ik wiet hielndaal niet wat veur mensken of dat binnen doar bij de redaksie. t Kinnen wel van die haalve nozems weden met slobbertruien, met van die holle bakkeboardjes en met hiele naauwe spiekerbroeken, die heur zo allerbenaauwdste krap om t gat toe spannen. Mor t kennen vanzölf ok wel hiele nette intellectuelen weden met mooie strikken veur met schuunse streepkes en met haalve briltjes, die ze noa t ofzetten veurzichteg opbaargen ien noamoakleren knipdeuskes.

Noh! En dan ken ik boven mien brieven toch niet zetten van 'Moi!' of 'Saluut!' of zo wat hin?

Wat wil die meneer Gerhardus Grimme dan? Ze zolden bij Krödde knap de smoor ienhad hebben, schrift er, doe ze mien eerste stukje onder ogen kregen? Wat wiet die kerel doar nou van? Het zol de redaksie te priezen stoan dat ze t opnomen hadden, schrift er! Dat getuugde van grootmoedegheid, schrift er! t Mocht wat! Zei ik dij es wat vertellen, Jannie? Mor moest er niet wieder over proaten, hur! Een rieksdoalder wollen ze der veur hebben, aans wollen ze t niet ienmoal ofdrukken loaten! Een mooie grootmoedegheid! Een aarme wedevrouw de centen toe de buus uutkloppen, dat kennen ze! Jehannes zol wel zijd hebben:

            “Woar joe veur mensken die peberen

            Op een aanders buus te teren!"

"Mor vrouw Knorrengoa," zee Jannie, "woarom zetten joe dan toch nog boven joen stukje: Beste redaksie?"

"As ik der boven zetten zol, wat of ik dochte, dan zollen ze ja gien één brief meer van mij opnemen, wicht!" zee ik. "En ik vien t ja zo mooi dat er aal meer Westerketiers schreven wordt ien Krödde. Viendst ok niet? Ien de kraanten en veur Radio Noord doen ze ja altied mor of er gien Westerketiers bestijt! En doar ken ik mij zo allernoarste lelk om moaken ja! t Is krekt of heuren wij der niet bij!

Zollen ze doar ien Krödde niet es wat vertellen kennen van aal die mensken die ien heur bladje schrieven? Wel binnen dat toch almoal, die Reinder Hiemstra, Sape Zwama, Jan Siebo Uffen, Wim Faber, Peter Visser, Henk Puister, Henry Hes en aal die aandern? Doar zol ik geern wat meer van wieten willen!

Mor die stukjes van die meneer Gerhardus Grimme, die huven ze om mij niet meer of te drukken! Een stieve Triene nuumt er mij! Hoe duurt er dat zomor te zeggen van een eerdoadege nette wedevrouw as ik bin! En op ons vrouwenklupke zollen wij alleen mor reveln over anere mensken uut t dörp, schrift er!

Loat er mor es bij mij kommen! Din zei ik hum vertellen hoe of ik over hum en over zien schriefsels denk!”

Groeten!

(Brief 4. Krödde 26, blz. 1. Juni 1988.