ODE AAN ROON 

Heur tou dan, volk, en zet joen oren open 
En luster naor 't verhaol, dat ik joe zeggen zal. 
Hou oet een klaain Drints dörp een soort van stad'ie gruide 
Met, naor echt Drints gebruuk, rotondes overal. 

Waor Ot en Sien mor wat verwezen kieken 
Naor aal dat drok gedraof en haostige gedou 
En dreumen van de tied, dat Scheepstrao hier nog speulde 
En alles an de Brink heil aners was as nou. 

Mor d'olle börg die bleef en 'k wei niet wat toeristen 
Bekieken nou het moois dat daor te pronken staait 
En Kinderwereld wör een heil bekind museum 
Daor ok een diksmak volk graog even kieken gaait.
 
Waor einmaol boeskool, mous en rooie beiten gruiden 
Kwam, midden in het dörp, de roeme Albertsbaon 
Wel met de auto komp kan daor veur niks parkeren 
En lat zien waogen mooi stoef bai de winkels staon.

Want Roon dat wör een dörp daor minsken geern kommen 
Het is der altied drok en vol gezellighaaid 
En op het Bitseveld daor staon een hoop febrieken 
Daor heil wat maokt wordt dat de wereld overgaait. 

Van Ronermaark huif ik hier niks te zeggen 
Dan staait het heile dörp een week laank op de kop 
Mor pet'ie aof, volk, veur 't bestuur van Volksvermaken 
Dat altied hom mor weer 't gat oet de haoken lop. 

Op 't mooie Leikstermeer kuj in een boot'ie zaailen 
Een hunebed hew ok, niet wied van 't Ronostrand 
En in Rowol daor staait een euliemeulen 
Die, wordt er vaok beweerd, de mooiste is van 't land. 

As Paais en Roon en Nöorg domt met mekaor versmelten 
Dan biw hier met mekaor wel veier meulens riek 
Die meulens zullen wel dezölfde kaant oetkieken 
Mor döt het volk dat ok? En ok de politiek? 


Waarschijnlijk geschreven in 1997, het samengaan vond plaats in 1998.