MARECHAUSSEE 

Ze stön aachter de tönbaank
In heur lange witte jaas
En keek es in de speigel of
Heur neus ok glimmend waas.
Ze poeierde heur kokkerd
(Wat 'n prachtig ding was dat
Nou hij aan alle kaanten dik
Onder de smurrie zat).
Toen Brink veurbai kwam en heur vruig
Woarom ze dat wel dee
Toen zee ze: "Naargens om", mor docht	)
An heur marechaussee.					) bis

Ze docht weer an zien pakkie
Dat hom as gegoten zat.
En an zien mooie stefels 
O, wat wazn die toch glad!
Mor as e 's oavms met heur noar
Heur mooie landhoes ging
Dan ruip ze iederkeer: "Pas op!"
"Een grote plas, hör! Spring!"
Want ja, een prachtig wandelpad
Was niet bepoald heur ree
't Was zunde van de stefelies			)
Van heur marechaussee.				) bis

De aner wichter pluig'n heur
En vruig'n 't aarme wicht
Of hij ok biester toukeek op
't Verdusteren van 't licht.
En as 't es regende vruig elk
"Woar hest dien stefels toch
'k Zul gauw es an hom vroagen of
'k Ze niet es lein'n mog."
Mor 't kon heur net niks schelen
Wat of 't volk ok van heur zee
As 't Zundag was, dan pronkte zij		)
Met heur marechaussee.				) bis

Ze docht ok wel an aner'n hör!
Mor 't meist nou toch an hom.
Heur allernaiste anwinst met
Zien mooie koppel om.
Ze zaag zien pak, ze zaag zien pet,
Ze docht aan zien gezicht
Zien stefels, die zo glommen in
Het helder moanelicht...
Ze zaag noar boet'n, en ze schrok
Wel was dat, die doar ree?
Mor nee, hör, dat was Koolhof en		)
Niet heur marechaussee!			) bis


Geschreven in 1941? Wie zouden Brink en Koolhof geweest zijn?