(meer Ton Peters)

(NOG IN BEWERKING)

Rowol, 11 meert 1993.
AN Ton Peters, Elp.

Beste Ton,
		
	Zo, was dat gien goud triolet 
	En leek het naarms naor?
	Haar ik niet op de regels let 
	En was het gien goud triolet?
	Daor zat ik aal een beet'ie met 
	En 'k muik een aander klaor.
	Is dit dan een goud triolet 
	Of liekt 't wéér naarms naor?

Mooi aj zo nou en dan is op de vingers tikt worden!
	 
	Wat springt mien haart van bliedschop op 
	As ik zo'n kringloop-envelop 
	Vin in de breivebus!
	De heile dag maolt deur mien kop:
	Hou schrief ik daor een antwoord op?
	Want da's een heile klus!
		
	Mor kroep ik aachter 't schriefmezien 
	Dan he'k nao een menuut of tien 
	Vaok wel een regel klaor.
	Het bringt gien geldelijk gewin 
	Wa'k ok niet zo belangriek vin 
	Mor 't holdt je jong, nietwaor?

Zo'n vieftig jaor leden schreef ik ok aal van dit soort semi-literaire leid'ies. Ik zat toen op de Rotterdamsche Bank in Stad. En een tied laank prikte ik daor elke maondagmörn een "Liedje van de Zondag" op het publicaotiebord. 
Die wazzen schreven in de trant van allerhande min of meer bekinde schrievers oet de Nederlandse literatuur, van Anna Bijns tot Vondel en Speenhoff. 
Ze gungen over actualiteiten binnen en boeten 't bankgebouw. Ik heb er niks van overholden, mor ein ervan kan 'k mai nog herinnern. 
Er was een schoffie een heile bult personeelswisseling. Doe schreef ik:

	Gij kwaamt en 'k wist, ge zoudt weer van ons gaan 
	Ik heb u nauw gezien, haast niet gesproken 
	Ge hebt drie schrijfmachines afgebroken 
	Maar verder steeds heel goed uw best gedaan.
	'k Heb met een glimlach u een slappe hand gegeven
	Zoals we doen als iemand scheiden gaat 
	Waarvan we zelfs de achternaam niet weten 
	De anderen, ze zijn u reeds vergeten 
	En gluren in de hal of er een nieuwe staat

Laoter wör dizze serie "Liedjes van de Zondag" opvolgd deur een wat vraaiere (niet altied Fraaiere) serie "Zolderzangen, zijnde een serie treurige, fleurige, maar altijd keurig nette liedjes en filosofietjes, geschreven in buien van grote over- en diepe weemoed, bij nacht en ontij, door een niet nader te noemen Robaver-man."
Hier zatten zo nou en dan ok dialectleid'ies in. Jammergenog is der niks van overbleven... Mor daorom is 't zo mooi om nou, vieftig jaor laoter nog is weer an de slag te gaon met wat haalfmale verzies en op een wat onserieuze meneier wat te speulen met de schrieveraai. Ik kiek alweer verlangend oet naor een naaie breif oet Elp!
	
Groeten van Peter (zeg mor je)


Gelukkig bleken niet alle Liedjes en Zolderzangen verdwenen: in 2010 kwam een aantal tevoorschijn uit een oud envelopje.
In Trekwaark zijn vier opgenomen, waaronder het bovenstaande "Veni, Vidi, Foetsie" (blz. 37). 

"Roba" betekent "Rotterdamsche Bank" in Groningen.