TROUW  ("veurboarig")

Ja, Appie Been was lang niet goud
Hij haar de moag oet stuur
En hij mus om de hoaverklap
Noar 't houkie in de schuur.
Hij at niet meer, hij dronk niet meer
Hij haar an 't waark gien zin
Zien Trientje zee: "Vooruit toch, Ap
Mor gauw de bedstee in!"

Refrein: 
	Appie, o Appie,
	Jong wat bist ja zeik
	Doe etst niet meer, doe drinkst niet meer			Doorgestreept vervolg: Hij het gien zin in eerpels meer
	Wat bist doe slap en bleik! 

De buren zeden ok al gauw
"'k Heb Appie nog niet zein!"
En Oaltie, die kwam deur de heeg
En vruig wat zolt te lein.
"Mien Ap", zee Trien, "is lang niet goud
Hij is op berre goan
En dou gung ze met Oaltie bai
De open bedstee stoan.

(Refrein)

En Oaltie zee: "Hoal dokter toch
Dat is ja lang niet goud
't Kan heil best wezen dat e straks
Op slag noar stad tou mout."
De dokter kwam en dou e van
Zien motorfiets of sprong
Dou heurde hei hou Trientje in
De olle stookhut zong:
 
(Refrein)

Ja, Appie, die was oarig min
Hij was aal acht week zeik
Ondanks de poeier en de draank
Oet dokters apotheik.
Mor op een dag vruig Trientje an
De dokter boeten deur:
"Meneer, 'k wol 't heil groag weiten, zeg
Hou staait 't er eigelk veur?"
 
(Refrein)

De dokter zee: "Mien beste minsk
Hij heeft nou nog wel pijn
Maar met een week of vier dan zal
Hij wel weer beter zijn!"
"Weer beter, man," ruip Trientje dou,
"Mor dokter, bi'j niet wies?
'k Heb zien tebakskoart al verkoft
Veur een heile goiie pries!"

(Refrein)


(Gedicht uit de Tweede Wereldoorlog) 

Het aardige is, dat het gedicht in onderstaande vorm al eerder geschreven en waarschijnlijk ook voorgedragen is:

't Verhoal, dat ik joe hier vertel
He j misschien aal wel heurd
Want 't is een toertie leedn aal
Bai ons in Roon gebeurd.

Jan Smit haar natte vouten had
En doarvan wör e zeik
Hij laag nou al een week op ber
Zo koorsig en zo bleik.

Hij haar zo'n pien hier in de rug
Hij beulde as een kou
"Zo kan't neit langer, Jan" zee Trien
"Ik goa noar dokter tou."

En dokter kwam wel dreimoal doags
Mor Jan die bleef mor zeik
Ondanks de poeiers en de draank
Oet dokters appeteik.

Jan laag te hiemen in de waand
Hij zwette as een peerd
En Trientje zag wel an 't gezicht
Van dokter 't gung verkeerd.

En anerdoags, dou dokter kwam
Vruig zei bai d'aachterdeur
"Meneer, 'k wol 't heil groag weitn nou
Hou staait 't                                                                                                                                                                                                     er einlieks veur?"

De dokter zee: "Hij het vanzölf
Nou nogaal pien, da's wis.
Mor 'k dink, dat met zo'n week of drei
Hij wel weer beter is."

"Weer beter, man," ruip Trientje dou,
"Mor keerl, bi'j neit wies?
'k Heb zien tebakskoart aal verkoft
Veur een heile dikke pries!"