Geachte Redaksie,

Ja, jim zeilen al wel es docht hebben doar bij Krödde: "t Zei toch wel goed weden met Wietske Knorrengoa? t Is ja aal n hiele zet leden dawwe veur de leste moal wat van heur heurd hebben! En dat was toen ok nog mor zo'n schieten klein stukje dat ze ons toestuurde bij dat verske van Fokke van t Foan!"

O, joa hor! t Is wel goed met Wietske! Mor k was aal wat vranterg ien de huud toen ik zaag dat jim mien Nijjoarswins ofdrukken loaten hebben ien t meertnummer van jim bladje! Hoe konden jim dat nou doen? Minsken kinnen ja wel dinken dat Wietske wat dement begunt te worden! Nou, zo wied is t nog lang niet, hör! Wietske wiet nog hiel goed wat of ze dut! Mor k haar jim wiezer hebben wild, doar bij Krödde! Jehannes zol wel zeid hebben:

            “Een ezel het soms meer verstaand

            As de redaksie van een kraant!”

As dat zó moet dan schei ik der met uut! Wat dochten jim wel! Is toch al proaterij genogt over die stukjes van mij! Vleden dingsdagmiddag, ik zol krekt zitten goan te theedrinken, kwam Stientje Slöt, de veurzitster van ons vrouwenklupke, mien padje op. "Wat zol die hier doen moeten?" docht ik. "Die komt aans ja nooit bij mij te proaten." Mor al hiel gaauw haar ik ien de goaten dat ze wat op de lever haar. En joa, hör! Toen ze heur eerste kopke thee goed en wel op haar, kwam t hoge woord der uut. "Wietske," zee ze, "ja, moest mij t mor niet kwoalek nemen, mor ik wol geern es even met dij proaten."

"En woarover dat dan wel?" vroeg ik.

"Joa," zee ze, en ze wos host niet hoe ze der met ankommen zol, zaag ik wel. "Joa, Wietske," zee ze, "Kiek, doe hest vleden week niet op t klupke west."

"Nee," zee ik, "da's korrekt. Dat komt omdat mien schoonzuster Antje uut Kommerziel bij mij op vesite was. Mor dat zol Jantje Vlonk even an joe deurgeven, haar ik heur vroagd."

"Dat het ze ok wel doan," zee Stien, "mor kiek, omdast er nou niet wast, hebben ze t met mekoar over die schrieverij van dij had "

"Joa," zee ze, en ze wos host niet hoe ze der met ankommen zol, zaag ik wel. "Joa, Wietske," zee ze, "Kiek, doe hest vleden week niet op t klupke west."

"Nee," zee ik, "da's korrekt. Dat komt omdat mien schoonzuster Antje uut Kommerziel bij mij op vesite was. Mor dat zol Jantje Vlonk even an joe deurgeven, haar ik heur vroagd."

"Dat het ze ok wel doan," zee Stien, "mor kiek, omdast er nou niet wast, hebben ze t met mekoar over die schrieverij van dij had "

"Of hadden ze doar wat op tegen, misschien?" vroeg ik en ik begunde mij al host kwoad te moaken.

"Nee, nee, op tegen dat is t goeie woord niet," zee Stien, "mor ze vonden toch, dat ik dij wel es woarschouwen mog."

"Woarschouwen?" ruup ik, "Woarschouwen? En woarveur dat dan wel?"

"Nou, kiek," zee Stien, "doe schrifst wel es dingen ien dat Krödde doar de minsken heur wel es wat an steuten kinnen."

"An steuten?" vroeg ik. "En woaran dat?"

"Nou, om mor es wat te numen," zee Stien, "dien leste briefke haarst ondertekend met 'joen liefhebbende W. de Vries-Knorringa'. Nou, en dat vonden ze toch wel wat maal veur n wedevrouw op joaren, zoas toe toch bist. En dast dat male verske van die Fokke van t Foan deurstuurd hest noar Krödde, nou, dat vonden wij ok hiel roar."

"Woarom?" vroeg ik.

"Nou," zee Stien, "die allerleste regel: 'En woar joe veur t Westerketier', dat liekt toch naarms of woar op! En (bis) ston der ok nog aachter!"

"O," zee ik, "en dat was t?"

"Joa," zee Stien, "moest er mor es over noadinken."

"Dat zal ik doen," zee ik en ik batste de deur oardeg haard aachter heur dicht toen ze votgung. Jehannes zol wel zeid hebben:

            “Wat ik het allermeenste hoat

            Is hol gezwets en vrouwluproat.”

Ach, t is allemoal ofgunst van heur! Ze kinnen niet goed velen dat ik nou een Schriefster worden bin! Dat er nou allerdeegs ingenieuren uut Hoevelaken bij mij an de deur kommen en dat aandere schrievers, zoas Fokke van t Foan, heur verskes bij mij ien de brievenbus stoppen

en mij vroagen wat of ik der van vien. Nou worden ze zo ofgunsteg as k wiet niet hoe! Zol dat altied zo goan met Schrievers? Hebben jim doar ok onderviending van, doar bij Krödde?

Hiel vrundelke groeten van

(Brief 7. Krödde 31, blz. 36, September 1989.