BASTIAON  BROBBEL  I

 

"Hatsjie!" proestte Bastiaon Brobbel, de bekinde Drinse Schriever, doe ik lesdaogs zien kaomer inzetten kwam.

"Wat nou, Bas?" zee ik, "bi’j verkollens?"

"Verkollens!" snufte Bas. Hij trok een natte, soeterge buusdouk oet zien rechter boksembuus. "Ik heb 't al meer as vittie daogen dik te pakken", zee e, "en ik kan 't mor niet weer kwiet worden."

"Der binnen een bult misken die der met zitten," zee ik, om hom wat te troosten. Bas keek mai met waoterge ogen an.

"De heile kop zit mai vol!" ruip e en hij huil de rug van zien rechterhaand onder de neus deur.

"Da's altied nog beter as daj der niks in zitten hebben," zee ik. Bas proestte weer. Met zien linkermouw veegd'e een paor druppen van de blocnote, die veur hom op taofel laag.

"Waor hej zolaank wel zeten?" vruig e doe.

"Hou dat zo, Bas?" zee ik.

" 't Is ja tiedstieden leden daj veur de leste maol bai mai west hebben" zee e. "Vrouger kwaj nagal gauw is 'n maol anlopen. Mor de leste tied zeik ik je ja nooit meer!"

"Ach," zee ik, "drok hè?”

"Drok?" ruip Bas. "En waormet dan wel?"

"Nou... met de tuun...," zee ik. "En dan lees ik nogal wat..."

"En wat lees ai dan wel, as ik vraogen maag," wol e weiten.

"De kraant...," zee ik. "En Drinse tiedschriften..."

"Wat veur tiedschriften dan wel?" vruig e.

"Eh… 't Maandblad Drenthe..." zee ik.          „

"Ik haar je wiezer hebben wild," zee Bas.

“Mor ’t het wel is minder west as de leste tied, Bas!” zee ik.

“En Roet. Lees ai dat ok?” vruig e.

"Nou ja... Ik bin der niet op abbeneerd," zee ik. "Mor hij lig bai ons in de bibliotheek. En dan kiek ik der wel is in."

"En Oeze Volk?" vruig e. "Lees ai dat ok in de bibliotheek?"

Ik nikte.

"Een zunige miegerd bi'j!" ruip Bas. "Zo is 't gien wonder dat het antal abonnees wat stoeken blif de leste tied... En Drinse bouken dan?" vruig e. “Lees ai die ok?"

"Jewel..." zee ik. "Mor zo heil veul naaie Drinse bouken kommen der niet bai de leste tied."

"O nee?" vruig Bas. "Hej de Zulvern Zangeres van Jan Veenstra dan aal lezen? Of Oldewarris Volk van Jan Kuuk?"

"Nee Bas," zee ik. Ik keek naor zien dikke kaoter, die lekker laank­oet laag te slaopen in de vinsterbaank. "Nee, Bas, daor bin 'k nog niet an tou kommen."

"Schaomen mug ai joe!" ruip Bas. "Schaomen tot in 't deipste van joen krinterge ziel! En dat nuimt hom dan leifhebber van de Drinse dialec­ten!"

Hij mus weer proesten, mor 't lukte neit.

"As onze Drinse oetgevers heur bouken niet kwiet kunnen," ruip e, hou zullen ze dan naaie bouken oetgeven? En mor kun wai, Drinse Schrievers” (hij wees met zien linkerwiesvinger naor 't stee daor zien haart zitten mus) "Waor kun wai, Drinse Schrievers dan onze pinnevruchten kwiet? Veur niks vaast bai ’t Bejaordenkraant’ie. Of bai Radio Drinte! Nee... wel een smak geld oetgeven an Berenbörg en Drinse bollen op Zuudlaordermaark, hè , mor een mooi Drins bouk kan der niet aof!"

Hij huil hom, aachter de poest, een ogenblikkie stil.

"Dat naaie bouk van alle Drinse börgemeesters, dat daokies oetkomp, dat zuj ok wel niet kopen, dink?" zee e nao een toertie.

"Mor dat is toch in 't Nederlands, Bas?" zee ik.

"En wat zul dat dan?" ruip e. "In Roet staon toch ok Nederlandse ge­dichten? Muggen Drinten dan gien Nederlands meer lezen?"

"Ach jewel," zee ik. "Mor 't zul toch wel mooi west hebben as die bur­gemeesters heur stukkies nou is in de taol van heur eigen onderdaonen schreven hadden....Dan hadden ze misschie allemaol wel lid worden kund van de Drinse Schrieverskring...."

"Mor dat kunnen ze nou ok wel!" zee Bas.

"Lid worden van de Drinse Schrieverskring, Bas?" ruip ik. "Mor dan moej toch zeker Drins schrieven kunnen?"

"Dat huif neit," zee Bas. "In de regelminten van de Schrieverskring staait dudelk dat elk en ein lid worden kan, die of in het Drins schrif of die óver Drint schrif. Nou.... aal die börgemeesters schrieven in dat bouk ja over Drint. Ze moeten wel eingelk ok nog een paor maol wat aners publiceerd hebben in kraanten en tiedschriften of zo. Mor an die veurschriften, daor voldoun onze börgemeesters toch makkelk an! Ze schrieven ja van tied tot tied wel een veurwoord in 't programmao van de landbouwtentoonstelling of in 't jubileumbouk van de zangvereining die vieftig jaor bestaon het!"

"Mor dan zul de Schrieverskring der ja in éin klap wel zo'n dikke daartig naaie leden bai kriegen kunnen, Bas!” ruip ik verschrikt. Bas proestte weer. De traonen luipen' hom over de wangen, zaag ik wel…