ODE AAN ROON
Heur tou dan, volk, en zet joen oren open
En luster naor 't verhaol, dat ik joe zeggen zal.
Hou oet een klaain Drints dörp een soort van stad'ie gruide
Met, naor echt Drints gebruuk, rotondes overal.
Waor Ot en Sien mor wat verwezen kieken
Naor aal dat drok gedraof en haostige gedou
En dreumen van de tied, dat Scheepstrao hier nog speulde
En alles an de Brink heil aners was as nou.
Mor d'olle börg die bleef en 'k wei niet wat toeristen
Bekieken nou het moois dat daor te pronken staait
En Kinderwereld wör een heil bekind museum
Daor ok een diksmak volk graog even kieken gaait.
Waor einmaol boeskool, mous en rooie beiten gruiden
Kwam, midden in het dörp, de roeme Albertsbaon
Wel met de auto komp kan daor veur niks parkeren
En lat zien waogen mooi stoef bai de winkels staon.
Want Roon dat wör een dörp daor minsken geern kommen
Het is der altied drok en vol gezellighaaid
En op het Bitseveld daor staon een hoop febrieken
Daor heil wat maokt wordt dat de wereld overgaait.
Van Ronermaark huif ik hier niks te zeggen
Dan staait het heile dörp een week laank op de kop
Mor pet'ie aof, volk, veur 't bestuur van Volksvermaken
Dat altied hom mor weer 't gat oet de haoken lop.
Op 't mooie Leikstermeer kuj in een boot'ie zaailen
Een hunebed hew ok, niet wied van 't Ronostrand
En in Rowol daor staait een euliemeulen
Die, wordt er vaok beweerd, de mooiste is van 't land.
As Paais en Roon en Nöorg domt met mekaor versmelten
Dan biw hier met mekaor wel veier meulens riek
Die meulens zullen wel dezölfde kaant oetkieken
Mor döt het volk dat ok? En ok de politiek?
Waarschijnlijk geschreven in 1997, het samengaan vond plaats in 1998.