Van dit liedje bestaan een erg oude en een nieuwe versie.

IN DE MAITIED

As de winter weer veurbai is, gaait de levertroan an kaant
Alles wordt weer gruin in boeten en de koiien goan in 't laand
En er stoan weer lange riegels in de Börgerlieke Staand,
As de maitied is in 't laand!

Refrein:
	Want in de maitied
	Ja in de maitied
	In de maitied is de wereld mooi en wied.

Alle vrouwlu worden stoapel en goan hoastig an de gang
Motten overaal met sodoa en met witkaalk op 't behang
Vleigen rond met grote ogen en met spotters op de wang.

(Refrein)

Heil de boudel moet in boeten en in hoes doar he'j gien plak
Wel, as ik, zo haard moet waarken, die krig lang niet zien gerak
Haalf verhongerd vin 'ie 's middags wat bruid meel in d' etensbak.

(Refrein)

Meesters, doemnies, vaarvers, snieders, kriegen bloaren in de haand
En ze zweiten dikke druppen op heur houkie boonelaand
Mor met modderige vouten komp gien ein op 't ledikaant.

(Refrein)

En oet verre, vrumde landen komp de ooievoar weerom
Met een heil vlot klaaine poppies in een grote tweibakstrom
En die gaait e dan verdeilen, Jannes, dou doar dinken om!

(Refrein)

(Gezongen met Alke op de bruiloft van J. van Zanten en Berendje Smit 
op 9 mei 1953 in cafe Hoff te Roderwolde)

Het vijfde couplet is later voor deze gelegenheid toegevoegd.
Voor het 60-jarig huwelijk van overburen Luink Luinge en zijn Geertie
werd het laatste couplet herschreven.


-------------------------------------

IN DE MAAITIED

In de winter as de wereld
Kold en duuster is en nat
As de bomen staon te slaopen
Stil en stief en zunder blad
In de winter as de wereld
Nat en duuster is en kold
Zitten vogelies te kleumen
En te krimpen tusken 't holt.

Refrein:
Mor in de maaitied
Mor in de maaitied
In de maaitied is de wereld mooi en wied
In de maaitied
In de maaitied
In de maaitied is de wereld mooi.

In het najaor vallen blaoden
Broen en gruin en rood en geel
Van de stroeken en de bomen
Op de natte bodem deel.
In het naojaor heur 'j gien liester
En gien Elper koekoek meer
Want dan gaait novimberstörm
As een wildeman te keer.

(Refrein)

Drinse schrievers met 'n klapstoul
Dat is opgelegd pandoer
Gaon dan weer naor Westerbörk tou
Weer naor Bene Dubbelboer
En daor zitten ze te kletsen
En te zwetsen op 't terras
En vergeten hou vervelend
En hou kold de winter was.

(Refrein)


Bene Dubbelboer schreef in het Drents, maar ook kinderboeken in het Nederlands.